Nederland heeft dit afgesproken met Duitsland, Luxemburg, België, Frankrijk, Ierland, Denemarken, Zweden en Noorwegen. Een gezamenlijke aanpak is nodig, want de Europese klimaatdoelstellingen schrijven voor dat de uitstoot van broeikasgassen met 80 tot 95 procent moet zijn verminderd ten opzichte van het niveau in 1990. Een van de manieren is de energietransitie naar windenergie als hernieuwbare energiebron.
Een Energieke Ontdekkingsreis
Isabelle Vries is Senior Strategist bij het Havenbedrijf Rotterdam en vertelt over de totstandkoming van de plannen. “Maarten Hajer is de curator van IABR en hij had vorig jaar het idee om op een grootschalige manier te laten zien wat je te allemaal met windenergie kunt doen en wat er bij zo’n aanpak allemaal komt kijken”, vertelt Vries. “En daarbij na te denken over manieren waarop dit slimmer aan is te pakken. Nu plant elk land aan de Noordzee bijvoorbeeld zijn eigen, losse windmolenparken, die uiteindelijk veel duurder en tegelijkertijd ook een stuk minder efficiënt zijn. Maarten Hajer zag meer in opschalen naar grotere parken dieper op zee gelegen, waarbij adequate samenwerking nodig is tussen partijen die elkaar versterken.”
Internationaal windmolenpark
De curator van de IABR gaat met zijn idee aan de slag en stelt voor deze ambitie een divers team samen. “Hajer is met de CEO van het Havenbedrijf Rotterdam, Allard Castelein, gaan praten. Maar ook met onder meer Shell, Van Oord, het Ministerie van Economische Zaken, RWE, Natuur & Milieu en TenneT”, zegt Vries. “Samen hebben we in een atelier het project ‘2050 - Een Energieke Ontdekkingsreis’ uitgewerkt. De grootschalige energiewinning op zee is verbeeld door landschapsbureau H+N+S, voor de onderbouwende cijfers zorgde het bureau Ecofys. Met de uiteindelijke installatie, die nu te zien is op de IABR, laten we zien hoe klimaatdoelstellingen met windenergie op zee zijn te behalen. Het gaat hier om zo’n 25.000 windturbines, te plaatsen tot 2050. Dit biedt enorme kansen voor werkgelegenheid en bedrijvigheid in en rond de havens. Minister Kamp heeft deze vervolgens onder de aandacht gebracht van Noord-Europese ministers en beleidsmakers. Dit initiatief heeft daarmee een zet gegeven aan de plannen voor een internationaal plan voor windmolenparken op de Noordzee.”
Installatie tijdens IABR
In het atelier is ook gekeken naar andere belangen en bijkomende opgaven. Daarbij kun je denken aan scheepvaart, vergunningen, netbeheer, elkaars grondgebieden en de vraag hoe je de energie weer aan land krijgt”, vertelt Vries. “Maar ook zeker de natuur, er moet rekening worden gehouden met onder andere de visstanden, diepzeenatuur en vogeltrekroutes. Dat is helemaal uitgewerkt en visueel gemaakt in de installatie.”
Rotterdamse frontrunners
Maandagavond 13 juni hebben vijftien Rotterdamse partijen al de ambitie uitgesproken om een leidende rol in de offshore windindustrie te gaan spelen. Onder de naam ‘Rotterdam Offshore Wind Delta’ hebben de partijen een intentieovereenkomst ondertekend. De havens spelen een belangrijke rol in dit project volgens Vries. “De havens faciliteren een opgave als deze. Er moeten natuurlijk windmolens worden gebouwd en vervoerd, daar is een hoop ruimte voor nodig en ook flink aantal speciale schepen die de turbines kunnen vervoeren. De Maasvlakte leent zich hier uitstekend voor, door de ruimte en natuurlijk de ligging. Daarnaast is er in Rotterdam al veel kennis aanwezig op dit gebied”, vertelt Vries.
Positief voor werkgelegenheid
Mocht zo’n park er eenmaal zijn, dan moet het ook onderhouden worden. “Die taken kunnen eveneens gefaciliteerd worden vanuit de Rotterdamse haven. De plannen voor de aanleg van deze windmolenparken hebben dus niet alleen een hoop positieve gevolgen voor duurzaam energieverbruik in de toekomst, maar ook zeker voor de werkgelegenheid.”
De installatie is tot 10 juli te bekijken bij de Internationale Architectuur Biënnale Rotterdam in de Fenixloods.
